Sinds ik zo dicht in de buurt ben van Mexico, moet je natuurlijk wel een beetje met de plaatselijke scene meegaan.
Ik weet het zeker, toeval bestaat niet. Maar magie wel, dus “here we go”! POEF
Zoals beloofd de nieuwe singel van Caribou.
En geniaal dat het klinkt, fenomenaal.
Iedereen mag over mij weten dat ik idioot weg ben van The Shins. Niet zomaar fan. Nee, fan zoals dikke 40+ vrouwen met een steekje los dat zijn van Thomas Berge. Dan weet je een beetje hoe erg het is.
Zet deze datum in je agenda, want Caribou zal vanaf dan waarschijnlijk nog meer harten in de Indie-wereld veroveren, zoals hij mijn hart vorig jaar ook te grazen heeft genomen!
Een hoop rare overgangen, tich verschillende instrumenten, de ene keer een vrouw, dan weer een man, electronisch of toch niet? In ieder geval lekker geknutselt, waaruit uiteindelijk een resultaat uit komt dat helaas niet elk nummer even goed uitpakt.
Hij ziet er ook uit als een koning van zijn eigen universum, maar dat maakt het er niet minder op. Goeie diverse muziek, waar meerdere genres en instrumenten uit verschillende hoeken komen.
Een artiest die drie albums in 1 jaar tijd uitbrengt verdient natuurlijk een plaatsje binnen deze hall of awesome, alleen al voor de moeite!
Het is weer zover, een van de beste vorig jaar doogebroken bands komt met de opvolging van het geweldige ‘Fantasy Black Channel’. Na singles als ‘The Bears Are Comming’, ‘Space And The Woods’ en ‘Focker’, nu dus ‘Blueberry’.
Apse, in het abn apsis, geeft meteen een godsdienstelijk tintje aan het verhaal.
Gather, form & fly heet het eerste album van Megafaun. Om de folk traditie maar even hoog te houden op de indianenshow nog een Amerikaans bandje van dit type.
Deze dudes go way back. 1983 zijn ze begonnen. Embryonic heet hun nieuwe album en it’s sexy.
… are funeral singers. Geweldige titel van Califone’s nieuwe album. Nummer negen in hun tienjarige bestaan alweer.
Na een awesome debuut album heeft Fuck Buttons (geniale naam om kaartjes bij GWK te gaan halen) alweer een tweede plaat op hun naam gezet: Tarot Sport.
Central Market, een nieuw album van Tyondai Braxton. Tyondai Braxton? Ja, beter bekend als een van de muzikale meesterbreinen van Battles.
Mew. Drie ventjes uit Denemarken die zich bezighouden met progressieve pop/rock hebben een nieuw album uit met een gedicht als titel: “No More Stories Are Told Today I’m Sorry They Washed Away No More Stories The World Is Grey I’m Tired Let’s Wash Away”.
Dirty Projectors gaan nu ook alweer een paar jaartjes mee. Ongeveer een week geleden is hun nieuwe album Bitte Orca uitgekomen, dat al een paar weken geleakt was maar totaal langs ons heen is gegaan.
Giraffes? Giraffes! maken gave, experimentele mathrock met z’n tweeën. Dat is niet veel man voor het volle geluid wat ze neer weten te zetten. Oh, en ze zijn erg fan van het bedenken van lange titels voor hun liedjes.