Oke, laten we dit nou toch maar posten dan. Niet omdat het kan, maar omdat het moet. Zeker de moeite waard om te delen namelijk, ondanks dat het misschien niet 100% indie is.

Na tijden luisteren en elke keer denken of het gepost moet worden, nu dan eindelijk toch besloten.
Gill Scott-Heron is een man die vroeger, en dan bedoel ik ECHT vroeger, al muziek maakte. Na een pauze van bijna 20 jaar is hij ‘terug’. Het klinkt echter wel heel anders, dus zoals al op verschillende plaatsen geopperd wordt, is dit een rebirth in plaats van een comeback.

Zijn album is misschien niet helemaal wat je zou hopen. Heel kort en met veel gepraat er doorheen. Maar voor een man van boven de 60 jaar oud, mogen de nummers die erop staan er wel echt zijn. Vooral ‘New York is Killing Me’ steekt er boven uit.
Het nummer schijnt te gaan over het oplopen van HIV en het in de gevangenis belanden door drugs in NY, vandaar dat hij er dood aan gaat.

Blijf nog maar lekker leven Gill, want je maakt nog steeds goede muziek.



Mar 12, 2010   amerikaans   awsm   rap